مساله طرد شدن در کودکان
مساله طرد شدن در کودکان و برخورد والدین با آن ها و گاها مراجعه با مشاوره در این مساله حایز اهمیت است . کودکان در هر سن و سالی که هستند در مورد کنار گذاشته شدن یا طرد شدن و بایکوت شدن از گروه ، به عنوان یکی از بزرگترین ترس ها یشان صحبت می کنند . حسین ده ساله در حالی که گریه می کرد از مدرسه به خانه بازگشت ، زیرا هیچ یک از دوستانش او را برای رفتن به مهمانی ناهار ، دعوت نکرده بود . علیرضای هشت ساله نیز احساس افسردگی می کرد ، زیرا به جشن تولد دوستش دعوت نشده بود .
احساس پذیرفته شدن در میان همسالان برای دختران و پسران از اهمیت خاصی برخوردار است . بر اساس نظریات محقق دانشگاه ایلینویز ، این نیاز با رشد کودکان قوت می گیرد و در دوران ابتدایی به اوج خود می رسد و بالتبع همین فراینددر مساله طرد شدن در کودکان صادق است .
جهت تماس و مشاوره تلفنی با روانشناس و مشاوران متخصص ازطریق تلفن ثابت و بدون پیش شماره با 9092305983 تماس حاصل فرمایید.
یا به سایت www.heiroo.com مراجعه کنید.
اکثر مادرانی که کودکانشان در چنین موقعیتی قرار می گیرند به آن ها می گویند : نگران نباش ، سال دیگر این موضوع از یادت خواهد رفت .
والدین و علی الخصوص مادر ها حقیقتا می خواهند فرزندشان را آرام کنند و فکر می کنند که در این کار موفق شده اند . اما واقعیت این است که اکثر بچه ها موقع شنیدن این جمله احساس آرامش در خود نمی کنند و در واقع این جملات باعث کاهش درد و رنج کودک نخواهد شد .
برخورد درست و صحیح با مساله طرد شدن در کودکان
کودکان در مورد مشکلات ایجاد شده بین آن ها و دوستانشان نیاز به کمک واقعی دارند . بیان اطمینان های توخالی ، بی اهمیت جلوه دادن یا نادیده گرفتن مشکل به کودک کمکی نخواهد کرد . این مساله ساده ای نیست که بتوان آن را سریع و به آسانی حل کرد .
آرمان ده ساله ، اغلب از لیست دعوت و از فعالیت هایی که توسط دوستانش انجام می گرفت محروم می شد . در ابتدا مادر در مورد احساسش پرسید و آرمان گفت احساس ناراحتی می کند ؛ اما خوشحال بود که مادرش به مشکل او اهمیت داده است .
مجددا مادر سوال کرد : چه کاری می توانی بکنی که احساس بدی نداشته باشی ؟ آرمان مدت زیادی فکر کرد اما نتوانست در این خصوص راه حلی پیدا کند .
روز بعد که آرمان نزد مادرش رفت و گفت : شاید بتوانم دوستان جدیدی پیدا کنم که آن ها چنین مشکلی را برای من ایجاد نکنند ، من نمی خوام بیشتر ازین دنبال ذوستان قدیمی ام باشم .
ایجاد فرصت جهت فکر کردن کودک طرد شده در مورد حل محرومیت خودش :
هنگامی که مادر خواست که آرمان در مورد شخص دیگری از همکلاسی هایش برای دوستی فکر کند . آرمان گفت مثلا : رضا ؛ زیرا او به باغچه و باغچه بانی علاقمند است . یک روز آرمان از رضا دوست جدیدیش خواست تا با او دانه هایی را در خاک بکارتد . اما رضا گفت که پروژه ی بزرگی دارد و نمی تواند با او همراهی کند .
آرمان پیشنهاد داد که در پروژه به رضا کمک کند و او بشدت با هیجان استقبال کرد . به همین ترتیب دوستی آنها ادامه داشت و چند روز بعد رضا از دوستش آرمان خواست تا به باغچه او بیاید .
آن ها می توانستند زمان لذت بخشی را با کاشتن دانه ها داشته باشند و در مورد مدرسه و کار های مورد علاقه شان صحبت کنند .
با گذشت زمان و همزمان با عمیق تر شدن دوستی رضا ، آرمان را به گروهی از افراد دیگر معرفی کرد . آرمان دیگر احساس محروم شدن نمی کرد .
آرمان درس های زیادی از ین تجربه گرفت : طرد نشدن ، توانایی تبدیل مشکلات به فرصت های قابل حل . او همچنین یاد گرفت که برای رسیدن به اهداف خویش ، زمان زیادی لازم است اما ، انتظار نیز ارزشمند خواهد بود .
از همه مهمتر آرمان در مورد این مساله هم فکر کرد : اگر مادرش او را دراین مورد کمک نمی کرد ، می توانست با همان انرژی و روش قبلی مشکلش را حل کند ؟ یا بدون کمک او از موفقیت و غرور یکسانی بهره مند گردد ؟
برای مشاهده مطالب بیشتر روی لینک زیر کلیک نمایید.
منبع : مشاوران هیروو